الگوبرداری اسلام از زرتشتیان در داستان آفرینش زمین و آسمان

     برای بررسی ادیان ایرانی، مدارک قابل توجهی در دست نیست؛ زیرا هنگامیکه اعراب مسلمان به ایران حمله و تصرف کردند، کوشش نمودند که تمام مظاهر ادیانی غیر از اسلام، را از بین ببرند؛ شاید نابودی کتابخانه‌ی جندی شاپور از مهمترین این مدارک باشد؛ با این حال بررسی کتاب بُندَهِش و برخی منابع دیگر، ما را به این نتیجه می‌رساند که مذهبهای(زیرا دارای فرقه‌های زیادی شده بود) زرتشتی در زمان ساسانیان، بر اعتقاداتی استوار بوده‌ است.

     در اینجا به برخی از این اعتقادات که اسلام اقتباسی از آنها داشته(لااقل با مسلمانان اشتراک دارد) است را مورد بررسی قرار می‌دهم:

1- در آغاز تنها زُروان وجود داشت که همه‌ی هستی را در خود داشت او آفریننده‌ی هرمزد و اهریمن است.

2- هرمزد، نخست امشاسپندان را می‌آفریند؛ این امشاسپندان شش‌گانه‌اند:

بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسفندارمذ، خرداد و امرداد و سپس ایزدان مینوئی و مادی را می‌آفریند که نگهبانان این دو جهان هستند؛ سپس آسمان، زمین، گیاه، جانورا و انسان را می‌آفریند.

         زمین مانند زرده‌ی تخم مرغ در میان آسمان قرار دارد، نیمه‌ی زیرین آن در آب است.

     در اینجا هیچ‌گونه اشاره‌ای به آفرینش آب نشده است و فقط بیان گردیده که هرمزد زمین را بر روی آب آفرید؛ همین موضوع را در داستان پیدایش زمین از دید الله نیز می‌توان یافت:

     وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (هود/7) و اوست كسى كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد و عرش او بر آب بود تا شما را بيازمايد كه كدام‏يك نيكوكارتريد و اگر بگويى شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد قطعا كسانى كه كافر شده‏اند خواهند گفت اين جز جادوئی آشكار نيست.

     در اینجا هم هیچ‌گونه اشاره‌ای به زمان پیدایش آب نگردیده است؛ زیرا عرش الله(به همراه خودش) بر آب قرار داشت.

     در داستان پیدایش زمین از دید زرتشتیت، پس از پیدایش زمین بود که هرمزد اقدام به پیدایش گیاهان و جانوران و سپس انسان نمود.

    الله نیز همین فرضیه را می‌پذیرد.

      از دید الله، ابتدا زمین آفریده شده است، سپس الله به آفرینش آسمان پرداخت و دوباره به سراغ زمین آمد و آنرا اینگونه مهیا نمود:

     و الارض بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا( نازعات/30) و زمين را بعد از آن گسترش داد.
     أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ( نازعات/31) آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد.

     پس از آن(آفرینش آسمان) است که اقدام آماده سازی زمین و رویانیدن چراگاهها نمود؛ هنگامیکه سخن از چراگاه به میان می‌آید، بدان معناست که نخست گیاه پدید آمده و سپس جانوران را و در آخر هم انسان را زیرا:

     هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (بقره/29) او خدائي است كه همه آنچه (از نعمتها) در زمين وجود دارد، براي شما آفريده سپس به آسمان پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چيز آگاه است.

     همانگونه که بیان شده است الله، پیش از مرتب کردن طبقات آسمان هر چیزی که برای انسان لازم بود را آفرید؛ زیرا در ابتدا 7 طبقه‌ی آسمان را بر زمین خلق نموده بود و آنها را بالا برده بود، اما این طبقات آسمان نامرتب بودند که آنها را مرتب نمود.
   در ادیان ایرانی نیز همین موضوع آمده است و هر آسمان مربوط به یک ستارگان مقدس بودند و هر کدام روزهای هفته نیز نام یکی از آنها را بر خود داشتند:
1-  کیوان شید (شنبه)  و از نام سیاره کیوان یا زحل با پسوند شید به معنی روشنائی گرفته شده است.
2- مهر شید (یکشنبه) گرفته شده از مهر به معنی خورشید. 
3- مهشید (دوشنبه)   گرفته شده از ماه است.
4- بهرام شید (سه شنبه)  گرفته شده از سیاره بهرام یا مریخ است.
5- تیرشید (چهارشنبه) گرفته شده از نام سیاره تیر یا عطارد است.
6- اورمزد شید (پنجشنبه)  به نام روشنائی خداوند است و  از نام اورمزد یکی از نامهای اهورا مزدا گرفته شده، روز منتهی به شب آدینه (جمعه) که روز ارتباط با اورمزد بود.
7- ناهید شید (آدینه)  گرفته شده از سیاره ناهید یا زهره که همان آناهیتاست.

   هر کدام از این نامها نام یکی از طبقات آسمان نیز بود، همانگونه که مشاهده می‌گردد طبقه خودشید و ماه در میان این طبقات قرار داشت، قرآن نیز معتقد است که ماه و خورشید در میان طبقات آسمان قرار دارند و سایر ستارگان در طبقه‌ی اول  (برای دیدن سرح مفصل این موضوع اینجا را کلیک کنید)

      آسمان دارای برج‌های 12گانه است.

     زرتشتیان آسمان را دارای برج‌های دوازده‌گانه می‌دانستند(در زمان ساسانیان).

     زیرا در این زمان بود که دانش ستاره شناسی پیشرفت چشمگیری کرده بود.

     اسلام نیز وجود برجها را در آسمان کاملا می‌پذیرد:

     وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ (بروج/1) سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست‏.

     وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (حج/16) ما در آسمان برجهائي قرار داديم، و آنرا براي بينندگان تزيين كرديم.

     تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا (فرقان/61) جاودان و پر بركت است آن خدائي كه در آسمانها برجهائي قرار داد، و در ميان آن چراغ روشن و ماه نور بخشي آفريد.

  اهریمن از زیر جهان تاریکی بر می‌خیزد تا به جهان روشنی حمله کند که با سقف آسمان برخورد می‌نماید.

   همین داستان را در قالبی دیگر در قرآن مشاهده می‌نمائیم:

   برای دیدن این داستان، اینجا را کلیک کنید.

   (البته در زرتشتیت، اهریمن آسمان را می‌شکافد و به درون آن راه پیدا می‌کند.)

   برای بررسی الگوبرداری اسلام از نماز زرتشتیت، اینجا را کلیک کنید.

     اگر هم در زمینه‌ی شناخت ابراهیم مطالعاتی دارید؛ می توانید نظر خویش را در اینجا بیان نمائید:

آیا ابراهیم ایرانی بوده است؟

البته این را هم اضافه کنم که: 

اسلام غیر از ادیان سامی، دینی را به رسمیت نمی شناسد.