آن چیزی که از خواندن و بررسی آیات قرآن بر می آید این نکته است که قرآن برای اعراب بیان شده .
در این کتاب حس برتری عربها بر ملل دیگربه طور آشکاری مشاهده مینمائیم .
همانطوریکه همه میدانند از نظر قرآن ابراهیم پدر تمام انبیاست।
او فرزندانی داشت به نامهای اسماعیل و اسحق , اسحق فرزند بزرگتر اوست ।
از نظر همین دین، تمام یهودیان از نسل یعقوب (پسر اسحق) هستند، که او را اسرائیل می نامند، دین یهودی مخصوص فرزندان اوست؛ پس ابراهیم جد بزرگ یهودیان است ।
از طرفی دیگر، طبق همین گفتار او نیز فرزندی دیگر داشت به نام اسماعیل که زاده شده ی سرزمین عربستان است (تناقضات آشکاری در این موضوع وجود دارد که در بحث شناخت ابراهیم آنرا بررسی خواهم کرد ), او پدر تمام اعراب میباشد که باز جد بزرگ اعراب, ابراهیم است ।
لذا (از نظر قرآن) ابراهیم هم جد بزرگ عربهاست و هم جد بزرگ یهودیان ।
این مقدمه را بیان کردم تا آیاتی را که در زیر شرح داده خواهد شد، بهتر قابل درک باشد।
قرآن میگوید؛ هنگامیکه ابراهیم از دست زنش ساره بستوه آمد، به سرزمین عربستان هجرت نمود و در آنجا همراه همسرش هاجر و فرزند کوچکش اسماعیل ساکن شد .
در آن هنگام این سرزمین کاملا برهوت بود , (البته, الله برای خودش در اینجا خانه ای درست کرده بود! ) ابراهیم با ورود به این سرزمین که قطره ای آب نداشت (داستان چگونگی جوشیدن چشمه و جاری شدن آب با گریه ی اسماعیل همه کمابیش از آنها آگاهند) این دعا را خواند؛
"
رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ " (ابراهیم/ 37 )
پروردگارا من برخی از ذریه ام (اسماعیل) را در درهای برهوت نزد بیت المحرم تو ساکن کرده ام تا نماز بخوانند پس ای پروردگار دل مردم را بسوی آنها بگردان و روزی آنها را از ثمرات خویش بده تا اینکه تو را پرستش کنند .با بررسی این آیه متوجه می شویم که این سرزمین با توجه به بی آب بودنش نمیتواند دارای ساکنانی بومی باشد ,البته اگر هم بودند , قرآن کوچکترین اشاره ای به آنها ندارد ।
پس تنها ساکنانش, این خانواده بوده اند.
ابراهیم از الله دو درخواست دارد؛نخست اینکه دلهای تمام مردم جهان را به سوی ذریه ی او جلب نماید و آنها را از پرستش کنندگان الله بگرداند ,
دومین درخواست این است که به فرزندانی که در آینده از آنها زاده خواهند شده، روزی فراوانی ببخشد।
।در آیه ی 128بقره قرآن به روشنی از قول ابراهیم میگوید که مناسک اسلامی مخصوص ذریه ی او میباشد (پیامبر اسلام این را به قصد تحریک اعراب به اسلام آوردن بیان مینماید)؛
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (بقره/128)
پروردگارا ما را مسلمان خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود و آداب دينى ما (ذریه ی ابراهیم) را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبهپذير مهربان।
باز ابراهیم طبق آیه ی 129 سوره ی بقره میگوید که "پروردگارا بر گزین از بین اینها(ذریه اش) رسولی از خودشان برای آنان قرار بده تا مسلمانی را به آنها بیاموزد"؛
رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ (بقره/129)
پروردگارا! در ميان آنها پيامبري از خودشان مبعوث كن، تا آيات تو را بر آنها بخواند، و آنها را كتاب و حكمت بياموزد و پاكيزه كند، زيرا تو توانا و حكيمي.میدانیم تنها کسی که در سرزمین عربستان خود را پیامبر نامیده , محمد ابن عبدالله است, ।
پس این دعا مخصوص قوم عرب است ।
در سوره ی بقره از آیه ی 124 تا 134 ابراهیم از الله میخواهد که ذریه اش را امام مردم قرار دهد الله میگوید که ظالمین ذریه ات, امام نخواهند شد؛
وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (بقره/124)
و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى آزمایش نمود و وى آن همه را به انجام رسانيد (الله) فرمود من تو را پيشواى مردم قرار دادم [ابراهيم] پرسيد از نسل من [چطور] فرمود پيمان من به ظالمان (نسل تو )نمىرسد.
در این آیه آشکارا مردم عرب را تحریک به اسلام آوردن مینمای و میگوید که اگر میخواهید شامل دعای ابراهیم گردید، باید از ظالمان مشرک نباشید؛ زیرا از دید قرآن بزرگترین ظلم شرک است؛
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (بقره/125
هنگامي را كه خانه كعبه را محل بازگشت و مركز امن و امان براي مردم قرار داديم (و براي تجديد همين خاطره) از مقام ابراهيم محل نمازی را براي خود انتخاب كنيد، و ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه خانه مرا براي طواف كنندگان و مجاوران و ركوع كنندگان و سجده كنندگان پاك و پاكيزه كنيد.
حتی برای کفار عرب هم در این بیت متاعی است هرچند کم؛
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ بقره/126
هنگامي كه ابراهيم عرض كرد: پروردگارا اين سرزمين را شهر امني قرار ده، و اهل آن را آنها كه ايمان به خدا و روز بازپسين آوردهاند از ثمرات روزي ده (ما اين دعاي ابراهيم را به اجابت رسانديم ) اما به آنها كه كافر شدند بهره كمي خواهيم داد، سپس آنها را به عذاب آتش ميكشانيم و چه بد سر انجامي دارند.
در آیه ی 128 به روشنی میگوید که مناسک حج در ابتدا مخصوص نسل ابراهیم بود؛
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ؛ (بقره/१२८
پروردگارا ما(خود و خانواده اش) را مسلمان, از ذریه ی ما امت مسلمانی برای خویش قرار بده , مناسک ما را برای ما بنمایان و ما را بسوی خود بگردان.در آیه ی 130 بقره , قران به روشنی بیان میکند که همه تابع این امت هستند، الا سفیه شدگان و ما (الله) این امت(عربها که ذریه ی ابراهیم هستند) را در دنیا برگزیدیم؛
وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ(بقره/130)
چه كسي جز افراد سفيه و نادان از آئين ابراهيم (با آن پاكي و درخشندگي) رويگردان خواهد شد؟ ما او را در اين جهان برگزيديم و او در جهان ديگر از صالحان است.در آیات بعدی نیز به ذریه ی یعقوب(بنی اسرائیل) میگوید که آنها (آورندگاند یهودیت ) امتی بودند که از دنیا رفتند و شما به آنچه را که خود اکنون کسب میکنید مواخذه خواهی شد؛
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ(بقره/134)
آنها امتي بودند كه درگذشتند، اعمال آنها مربوط به خودشان بود و اعمال شما نيز مربوط به خود شما است، و هيچگاه مسئول اعمال آنها نخواهيد بود.
در آیه ی 78 سوره ی حج قران به روشن خطاب به اعراب میگوید که در راه الله جهاد کنید که او شما را و در دین جدتان ابراهیم سختی برای شما نیست؛
وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ(حج/78)
در راه الله جهاد كنيد و حق جهادش را ادا نمائيد او شما را برگزيد و در دين كار سنگين و شاقي بر شما نگذارد اين همان آئين پدر شما ابراهيم است او شما را در كتب پيشين و در اين كتاب آسماني مسلمان ناميد تا پيامبر شاهد و گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم بنابراين نماز را بر پا داريد و زكاة را بدهيد و به الله تمسك جوئيد كه او مولای شماست چه مولاي خوب و چه يار و ياور .
مسئله به قدری آشکار است که نیازی به توضیح اضافی را نمی بینم .
در آیه ی 92 سوره ی انعام گفته شده که قرآن را برای پند دادن ساکنان ام القرا(مکه) و کسانیکه اطرافش هستند نازل شده , که واضح است منظورش عربها هستند, زیرا در اطراف مکه نیز عربها ساکن بودند؛
وَهَذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُونَ(انعام/92)
و اين كتابي است كه آنرا نازل كرديم، كتابي است پر بركت كه آنچه را پيش از آن آمده تصديق ميكند، و براي اينكه (مردم) ام القري (مكه) و آنها كه گرد آن هستند بترساني، آنها كه به آخرت ايمان دارند به آن ايمان ميآورند و مراقب نمازهاي خويش ميباشند.
در آیه ی 142 سوره ی بقره بیان شده که ما شما را امت میانه قرار دادیم تا اینکه پیامبر شاهدی بر شما باشد و شما شاهدی بر دیگر ملل؛
وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ(بقره/142)
و بدين گونه شما را امتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد و قبلهاى را كه بر آن بودى مقرر نكرديم جز براى آنكه كسى را كه از پيامبر پيروى مىكند از آن كس كه از عقيده خود برمىگردد بازشناسيم هر چند جز بر كسانى كه الله هدايت[شان] كرده سخت گران بود و الله بر آن نبود كه ايمان شما را ضايع گرداند زيرا الله [نسبت] به مردم دلسوز و مهربان است.
یعنی محمد پیامبر شماست و شما پیامبر مردم.
امتیاز دیگری که الله برای عربهای مکه و اطرافش قائل شده , بهره مندی از امتیاز مناسک حج است ؛
در آیه ی 32 , 33 و 34 سوره ی حج به روشنی این مسئله را بیان میکند؛
ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ اينگونه است و هر كس شعائر الهي(مناسک حج) را بزرگ دارد اين كار نشانه تقواي دلهاست /
لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ در حيوانات قرباني منافعي براي شما تا زمان معين (روز ذبح آنها) است، سپس محل آن خانه كعبه آن خانه قديمي و گرامي است (اگر قرباني براي عمره مفرده باشد در سرزمين مكه و اگر براي حج باشد در مني نزديكي مكه محل ذبح آن خواهد بود) /
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ براي هر امتي قربانگاهي قرار داديم تا نام خدا را (به هنگام قرباني) بر چهار پاياني كه به آنها روزي دادهايم ببرند، و خداي شما معبود واحدي است در برابر فرمان او تسليم شويد و بشارت ده متواضعان و تسليم شوندگان را । آیا این آیات دلیل بر این امر نیست که مراسم حج برای استفاده ی اعراب بنا نهاده شده؛ تا با پولی که دیگران خرج مینمایند منافعی به قول قرآن تا اجل مسمی به شما برسد؟
روشن است که هدف از قربانی چیز جز بهره مندی عربهای مکه و اطرافش نبوده .
در آیات مختلف قرآن, بیان شده که ما این کتاب را به زبا ن عربی و برای عربها نازل کردیم ।
در سوره ی یوسف آیه ی 2 ؛
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ما آنرا قرآن عربي نازل كرديم تا شما (عربها)درك کنید ।
در سوره ی رعد آیه 37نیز باز به این مسئله اشاره دارد؛
وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ وَاقٍ و بدين سان آن [قرآن] را با دستوری عربی (روشن) نازل كرديم و اگر پس از دانشى كه به تو رسيده [باز] از هوسهاى آنان پيروى كنى در برابر الله هيچ دوست و حمايتگرى نخواهى داشت।
در سوره ی فصلت آیه ی 3 گفته شده؛
که كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(فصلت/3)
كتابي كه آياتش هر مطلبي را در جاي خود بازگو كرده است، به زبان عربى براى مردمى كه مىدانند.
در این آیه به روشنی مشخص است که پیامبر اسلام در ابتدا تصور نمی کرد که روزی , غیر قومی غیر از عرب, دینش نیز اختیار کنند.
در آیه ی 7 سوره ی شوری این طور بیان شده که ما این قرآن را بر تو وحی کردیم تا انذار دهی ساکنان ام القری(مکه ) و کسانیکه اطرافش هستند(سایر عربها)؛
وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ(شوری/7)
بدين گونه قرآن عربى به سوى تو وحى كرديم تا [مردم] مكه و كسانى را كه پيرامون آنند هشدار دهى و از روز گردآمدن [خلق] كه ترديدى در آن نيست بيم دهى گروهى در بهشتند و گروهى در آتش و در چندین آیه ی دیگر به این موضوع اشاره شده است.اگر به این آیه دقت شود , لازم به شرحی اضافی نیست.
।در فصلت آیه ی 44 بیان می شود که اگر ما قرآن را به زبانی دیگر می آوردیم شما اعتراض میکردید؛
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاء وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُوْلَئِكَ يُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بعید هر گاه آن را قرآني به ربان بیگانه قرار ميداديم حتما ميگفتند: چرا آياتش روشن نيست ؟ آيا قرآن بیگانه از پيغمبري عربي درست است ؟ بگو: اين براي كساني كه ايمان آوردهاند هدايت و درمان است، ولي كساني كه ايمان نميآورند گوشهايشان سنگين است، گوئي نابينا هستند و آن را نميبينند، آنها همچون كساني هستند كه از راه دور صدا زده ميشوند ।
در آیهی پائین، الله نژاد ابراهیم را بر
تمام بشریت برتری داده است؛
إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ (آل عمران/33)
به يقين الله، آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است.ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (آل عمران/34)
فرزندانى كه بعضى از آنان از بعضى ديگرند و الله شنواى داناست.
البته یهودیان را نیز اینگونه مستثنی مینماید؛
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ (بقره/60)
و كسانى از شما(یهودیان) را كه در روز شنبه (در فرمان الله) تعدی کردند نيك شناختيد پس با آنها گفتیم میمونهای رانده شده درآیئید.آیا دلایل بالا, برای اینکه بیان شود , قرآن و دین اسلام, قوم عرب را بر دیگران برتری داده, کافی نیست؟
اما بشنوید از قرآن که چگونه به این انتقدات پاسخ میدهد "نساء ایه ی 54؛
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَآ آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا یا اينكه مردم در برابر آنچه الله از فضلش به آنها بخشيده، حسد ميورزند (چرا حسد ميورزند) با اينكه به آل ابراهيم (یهودیان و اعراب) كتاب و حكمت داديم و حكومت عظيمي در اختيار آنها قرار داديم। آیات قبلش در بارهی ملک و اعتراض بنی اسرائیل به این امر است که چرا پیامبر آخرالزمان از ما نبوده ( از فرزندان یعقوب ) در این آیه قرآن می گوید .
آیا شما(یهودیان) به چیزی که الله از بخشش خود به آنها (عربها) داده حسد میروزید ؟
ما که به دیگر آل ابراهیم (یهودیان) کتاب و حکمت و ملک زیادی داده ایم ।
می دانیم که تمام پیامبران , از نژاد سامی بوده اند و تنها دینی که پشت سر این پیامبران بوده است یهودیت میباشد । شاید کسی بگوید که عیسی مستثنی است , اما عیسی نیز در ابتدا برای یهودیان آمده بود, چون یهودیان او را مرتد دانستند, به صلیبش کشیدند। دین مسیحیت چند قرن بعد با الهام از تعالیم میترائی پا گرفت ।