از دید اسلام تمام آنچه که در جهان رخ داده و یا خواهد داد نتیجهی تصمیم قبلی الله خدای مسلمانان است، او این تصمیم را هنگام پیدایش جهان گرفت و در لوحی با عنوان " لوح محفوظ " ثبت نمود؛ بنابراین در مکتب اسلام انسان موجودی است که از خودش ارادهای ندارد و تنها مجری ارادهی الله است:
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (انسان/30) شما چیزی را نخواهی خواست مگر اینکه الله آنرا (برای شما ) خواسته باشد قطعا الله داناى حكيم است"
برای دیدن شرح مفصل این موضوع و آیات متعدد مرتبط با آن، اینجا را کلیک کنید.
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (انسان/30) شما چیزی را نخواهی خواست مگر اینکه الله آنرا (برای شما ) خواسته باشد قطعا الله داناى حكيم است"
برای دیدن شرح مفصل این موضوع و آیات متعدد مرتبط با آن، اینجا را کلیک کنید.
موضوعی که در اینجا بدان پرداخته میشود یکی از روشهای الله برای مجازات کسانی است که منکر او میگردند، محمد در این شیوه از مجازات و در پاسخ به مسلمانانی که خواهان نابودی کفار از سوی الله یودند، میگوید که الله به آنان مهلت میدهد تا در دنیا به ستم خویش ادامه دهند کاری که نتیجهاش ازدیاد گناهان آنان و در نتیجه سنگینی عذاب آنان خواهد بود، از دید اسلام این شیوه را سنت املا و استدراج مینامند و قرآن از قول الله میگوید که این نیرنگ من برای کفار است:
وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ (اعراف/182) و کسانی كه آيات ما را دروغ انگاشتند کم کم به شیوهای که نمیدانند گرفتار خواهيم كرد. وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (اعراف/183) و به آنان مهلت (گناه کردن) میدهیم که نیرنگ ما بزرگ است. قرآن در مورد مسیحیان میگوید: وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ (آل عمران/54) و حیله گری نمودند و الله نیز حیله گری نمود و الله بهترین حیله گران است. همچنین محمد که خود را در عذاب دادن آنها ناتوان میدید از قول الله میگوید: فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (قلم/44) پس كسى كه اين سخن را تكذيب مىكند به من بسپار که بزودی آهسته آهسته آنان در گناه فرو خواهم بود به گونهای که متوجه نشوند. و برای توجیه این کار باز میگوید که نیرنگ من بزرگ است: وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (قلم/45) و به آنان مهلت (گناه کردن) میدهیم که نیرنگ ما بزرگ است. این هم از معجزات ادعائی قرآن است که آیات را تکرار میکند (برای دیدن آیات تکراری قرآن اینجا را کلیک کنید) همانگونه که مشاهده میگردد الله به انسانهای کافر نه تنها اجازه نمیدهد که ایمان بیاورند بلکه آنان را زنده نگه میدارد و با فراهم کردن اسباب گناه، گناهشان را یواش یواش زیاد مینماید تا در آخرت بهانهای برای شکنجه دادن آنها داشته باشد: وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (آل عمران/178) و کسانی که کفر میورزند گمان نکنند كه اگر به آنان مهلت مىدهيم به سودشان است، همانا ما به آنان مهلت مىدهيم كه تا بر گناهان خويش بيفزايند و برای آنان عذاب خوارکنندهای خواهد بود. او برای اینکه عدم توانائی خود و خدایش را جهت عذاب دادن مشرکان صدر اسلام توجیه نماید به داستانهای گذشته و شکنجه شدن سایر اقوامی که پیامبران را انکار میکردند متوسل میشود، موضوعی که به افسانه میماند تا حقیقت: وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (حج/44) و قوم مدین و موسى (مرا) تکذیب کردند، پس به كافران مهلت دادم، سپس گرفتارشان کردم، دیدی كه عذاب من چگونه بوده است! وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (رعد/32) و همانا پيامبرانى كه پيش از تو بودند مسخره شدند، پس به كافران مهلت دادم، سپس آنان را فرو گرفتم (عذاب دادم)، دیدی مجازات من چگونه بوده است! وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ (حج/48) و چه بسيار روستاهائی كه به آنان مهلت و دادم در حالى كه ستمگر بودند، سپس گرفتارشان کردم و سرانجام کارها به سوى من است. این موضوع یکی از شیوههای توجیه اینکه چرا کفار در ناز و نعمت هستند نیز میباشد، زیرا توجیه کنندگان عالم اسلامی چنین استدلال میکنند که الله در این جهان به کفار نعمت میدهد تا در آخرت آنان را به عذاب شدید گرفتار سازد. |