تناقضات وجود الله

     در میان اوصافی که الله از خودش بیان نموده، تنها صفتی فیزیکی که مشاهده می‌گردد، نوراست؛ او خودش را نور آسمان‌ها و زمین معرفی می‌نماید، اما برای شخصی که در آن زمان در منطقه حجاز زندگی می‌کرد، نور را با گرما یکی می‌دانست؛ پذیرش چنین ایده‌ای همواره با پرسش‌هائی همراه بود.
    برای اینکه در ذهن خواننده‌ی زمان بیان این وصف از الله، این امر قابل قبول باشد که چگونه ممکن است تمام نور آسمان و زمین از او باشد بدون اینکه به خودش آسیبی برسد، الله مثالش را اینگونه آغاز می‌نماید:
     نور الله مانند چراغدانی استد که درون این چراغدان، چراغی قرار دارد که با شیشه‌ای احاطه شده است، سوختش نیز روغن زیتون است و هنگام روشن شدن مانند سیاره‌ای (کوکب) مرواریدگون، برافروخته می‌گردد. (از دید قرآن) عجیب‌تر از همه این است که علی‌رغم نزدیک بودن نور به مخزن سوخت، این سوخت با برکت دچار آتش‌سوزی نمی‌گردد!
     الله هم بیان می‌نماید که تمام نور دنیا از نور الله است، بدون اینکه به خودش آسیبی برسد و با این نور هرکس را که بخواهد راهنمائی می‌نماید، بزرگترین راهنمائی هم اسلام است:
     اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (نور/35) الله نور آسمانها و زمين است، نور او مانند (نور) چراغدانى(1) است كه در آن چراغى و آن چراغ در شيشه‏اى است گمان می‌کنی سیاره ای(کوکب) است مرواریدگون كه از درخت‏ خجسته زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى افروخته مى‏شود به روغنش نزدیک است هر چند بدان آتشى نرسيده باشد، نوری است بر روی نور،‏ الله هر كه را بخواهد با نورش راهنمائی مى‏كند و اين مثل‌ها را الله براى مردم مى‏زند و الله به هر چيزى داناست.
    همانگونه که مشاهده می‌گردد:
     1- اوصافی که الله بیان نموده، دقیقا فانوسی است که با سوخت روغن زیتون کار می‌نماید.
     2- الله متعجب است که چگونه علی‌رغم نزدیک بودن آتش به مخزن سوخت چرا این مخزن آتش نمی‌گیرد؟
     3- از آنجائیکه الله شیشه‌ی این فانوس را به سیاره‌ا ی(کوکب) مرواریدگون تشبیه نموده است، پس قطعا در آن زمان فانوس کالائی بوده کاملا لوکس که پیامبر اسلام با دیدن آن به یاد الله افتاده است.
     4- در بیان معنای نه شرقی و نه غربی بیش از هفت قول بیان شده است که مهمترین آنها زیتون منطقه‌ی شام است که با حجاز در یک راستاست(شمال حجاز است) و قول بعدی هم اینکه نه مانند هنگام طلوع و غروب خورشید نورش کم و زیاد می‌گردد و برخی‌ها هم از آن به معنی درخت بهشتی یاد کرده‌اند.
     5- الله هم مانند فانوسی است همیشه فروزان که نور تمام گیتی از اوست.
اما پرسشی که مطرح می‌گردد این است که نور مخلوق است یا ازلی؟!
     اگر مخلوق است؛ پس الله آنرا خلق نموده، در این صورت زمانی در دنیا نوری وجود نداشته است؛ پس الله بدون نور بوده، لذا در برهه‌ای از زمان یکی از صفات الله وجود نداشته است و این یعنی نقص!
     ثانیا؛ از آنجائیکه الله ازلی است پس بی‌نهایت زمان گیتی در تاریکی محض بسر برده و عمر خلقت نور هم هر اندازه زیاد باشد باز در برابر بی‌نهایت، اپسیلنی بیش نیست.
     از یک سو بی‌نهایت زمان، الله بدون نور بوده (ناقص) و از سوئی دیگر بی‌نهایت زمان(از یک نقطه‌ای خاص تا آینده‌ای ناتمام) هم با نور خواهد بود، اجتماع دو بی‌نهایت با جهت‌های متفاوت حالتی است مبهم! (&-&=مبهم)
    اگر نور الله مبهم است پس خود او هم همین‌گونه؛ زیرا الله بدون نور معنائی ندارد.
      اگر نور مخلوق نیست، پس ازلی است.
      اگر ازلی است پس الله همان نور است، در این صورت او پدیده ای است فیزیکی که می‌توان آنرا تولید کرد.
     اما بر طبق قرآن، الله هنگام برپائی قیامت نورش را از جهان می‌گیرد، با گرفته شدن نور الله از گیتی، تاریکی مطلقی بر جهان سایه می‌افکند (نوری غیر از نور الله وجود ندارد) و پس از این تاریکی است که جهان دوباره با نور پروردگارش روشن می‌شود:
     وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاء وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (زمر/69) (پس از دمیده شدن در صور)و زمين به نور پروردگارش روشن گردد و كارنامه نهاده شود و پيامبران و شاهدان را بياورند و ميانشان به حق داورى گردد و مورد ستم قرار نگيرند.
  پرسشی که مطرح می‌گردد این است که آیا الله قابل مشاهده است یا نه؟
     از بررسی های آیات قرآن، به این نتیجه میرسیم که؛ الله را در دنیا نمی‌توان دید، اما در آخرت مومنان می‌توانند او را ببینند:
     وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ / إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (قیامه/23) در آن روز(قیامت) صورتهائي شاداب است / و به پروردگارش نگاه میکند.
اما چگونه؟
     آیا (مومنان) پروردگارشان(الله) را به وسیله همین نوری که از او تابیده می‌شود، مشاهده می‌نمایند یا نوری دیگری است حاصل بازتابش؟
    اگر همین نور است پس ما هم می‌توانیم او را تولید و ملاحظه نمائیم و اگر نوری است دیگر؛ پس صفات پروردگار اسلامی (الله) دائما در حال تغییر است!
     برای دیدن مقایسه نظریه خلقت با بیگ بنگ و تناقص اساسی این دو نظریه اینجا را کلیک کنید.
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

معنی مشکاه(خطا به کسانی که عربی بلد هستند)

(1! قال أَبو منصور: أَراد، والله أَعلم، بالمِشْكاة قصَبة الزجاجة التي يُسْتَصبح فيها، وهي موضِع الفَتيلة، شُبّهت بالمِشْكاة وهي الكَوَّة التي ليست بنافِذَة.
وفي حديث النجاشي: إِنما يخرجُ من مِشْكاةٍ واحدةٍ؛ المشْكاةُ: الكَوَّةُ غير النافذةِ، وقيل: هي الحديدة التي يعلَّق عليها القِنديلُ، أَراد أَن القرآن والإِنجيل كلام الله تعالى، وأَنهما من شيءٍ واحدٍ.

امرؤ القيس: كمِصْباحِ زَيْتٍ في قَنادِيل ذُبَّالِ قال: وهو الذُّبال الذي يوضع في مِشكاة الزُّجاجة التي يُسْتَصْبَح بها.

سیبویه:

بِتْنا بِتَدْوِرةٍ تُضِيء وجُوهُنا دسَم السَّلِيطِ، يُضِيء فَوْقَ ذُبالِ التهذيب: يقال للفَتِيلة التي يُصْبَح بها السراج ذُبالة وذبَّالة، وجمعها ذُبال وذُبَّال؛ قال امرؤ القيس: كمِصْباحِ زَيْتٍ في قَنادِيل ذُبَّالِ قال: وهو الذُّبال الذي يوضع في مِشكاة الزُّجاجة التي يُسْتَصْبَح بها.

مشکات به او ظرفی آهنی گفته می‌شد که روغن را در آن می ریختند و فتیله ای را در درون قرار می دادند؛ این ظرف دسته‌ای داشت مانند جهت آوزیزان کردن آن به شکل قندیل(این دسته در فانوسهای نفتی کنونی هم وجود دارد)
زجاجه همون محفظه‌ی شیشه ای است که مصباح(قسمتی که مربوط به فتیله است)در آن قرار می دادند.

برگرفته از سایت قاموس عربی باحث.