الله شهاب‌ سنگ را به سوی جنها پرتاب می‌کند.

    

 الله شهاب سنگ‌ها را به سوی جنهای جاسوس شلیک می‌نماید؟ 

دلیل واقعی بارش شهاب سنگ به نقل از قرآن:
     جن‌ها پیش از بعثت محمد ابن عبدالله، همیشه به آسمان‌ها می‌رفتند تا از اخبار درگاه الله خبردار گردند، این روند ادامه داشت تا اینکه محمد ابن عبدالله از سوی الله بعنوان فرستاده‌ی خویش تعیین شد؛ در این روز جن‌هائی که برای استراق سمع به آسمانها رفته بودند با شهاب سنگ مواجه شدند؛ الله به محمد می‌گوید که از قول من بگو گروهی از جن‌ها به سخنانم (کلام الله مجید) گوش دادند و بیان کردند که ما قرآن عجیبی شنیدم؛ محمد در ادامه و از قول جن‌ها می‌گوید  که پیش از آمدن اسلام، ما(جن‌ها) می‌توانستیم تا طبقه‌ی هفتم آسمان پیش رویم، پس از لمس آسمان، اقدام به استراق سمع می‌کردیم، سپس به مردانی از اهل زمین که به ما پناه می‌بردند این اطلاعات را منتقل می‌کردیم و آنها با استفاده از این اطلاعات غیبی، به گمراه کردن دیگران مشغول بودند؛ الله هم در آنها سرکشی را زیاد کرده بود، ما گمان می‌کریم که الله هرگز کسی را بعنوان فرستاده‌ی خویش بر نمی‌گزیند.

     روزی در جایگاهی که مخصوص نشستن بود، نشستیم تا اقدام به استراق سمع و ربایش اطلاعات از بارگاه الهی نمائیم، در ابتدا سخنان عجیبی که همین قرآن باشد را شنیدیم، و پس از آن بود که با پرتاب همه‌جانبه‌ی شهاب‌سنگ مواجه شدیم و مجبور به فرار گشتیم:

     قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبً  (جن/1) بگو به من وحي شده است كه جمعي از «جن» به سخنانم گوش فرا داده‏اند، سپس گفته‏اند: ما قرآن عجيبي شنيده‏ايم!

     يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا (جن/2) که به راه راست هدايت مي‏كند، لذا ما به آن ايمان آورده‏ايم، و هرگز احدي را شريك پروردگارمان قرار نمي‏دهيم.

     وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا (جن/3) و اينكه بلند است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز براي خود همسر و فرزندي انتخاب نكرده است.

     وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا   (جن/4) و اينكه سفيهان ما درباره الله سخنان ناروا مي‏گفتند

     وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (جن/5) و اينكه ما گمان مي‏كرديم كه انس و جن هرگز دروغ بر الله نمي‏بندند

     وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا  (جن/6) و مردانى از آدميان به مردانى از جن پناه مى‏بردند و بر سركشى آنها مى‏افزودند.

     وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا  (جن/7)  و اينكه آنها گمان كردند همانگونه كه شما گمان مي‏كرديد كه خداوند هرگز كسي را (به نبوت) مبعوث نمی کند.

     وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا  (جن/8) و ما آسمان را لمس نمودیم و آن را پر از نگهبانان توانا و تيرهائی از شهاب سنگ يافتيم.

     وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ(1) لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا  (جن/9) و همانا ما می نشستیم که در مکانی که جایگاه نشستن بود و گوش (به حرفهای داخل آسمان) می‌دادیم اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند شهاب سنگي را در كمين خود مي‏يابد.

     وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا (جن/10) و ما نمى‏دانيم كه آيا براى كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده يا پروردگارشان برايشان هدايت‏خواسته است.

     وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا  (جن/11) و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن و ما فرقه‏هايى گوناگونيم

     وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَن نُّعْجِزَهُ هَرَبًا (جن/12) و ما مى‏دانيم كه هرگز نمى‏توانيم در زمين خداى را به ستوه آوريم و هرگز او را با گريز [خود] درمانده نتوانيم كرد

     وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَن يُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا  (جن/13) و ما چون هدايت را شنيديم بدان گرويديم پس كسى كه به پروردگار خود ايمان آورد از كمى [پاداش] و سختى بيم ندارد

     وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا (جن/14) و از ميان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند پس كسانى كه به فرمانند آنان در جستجوى راه درستند

     وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (جن/15) ولى منحرفان هيزم جهنم خواهند بود.

  
  از نظر قرآن، ذخایر الله در آسمانها قرار دارند و از آنجائیکه انسانها دارای نردبانی به بلندای آسمان نیستند، پس هرگز نمی‌توانند به آسمان و در نتیجه ذخایر آن دست یابند:

     أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ (طور/36) آیا آسمان‌ها و زمین را آنها(کافران) افریده‌اند، بلکه(به سخن من) یقین ندارند.

     أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (طور/37) آيا ذخاير پروردگار تو پيش آنهاست‏يا آنها (بر آن)تسلط دارند؟

     أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (طور/38) آيا نردبانى دارند كه بر آن (بالا روند) گوش می‌دند؟ پس بايد شنونده‌ی آنان، برهانى آشكار بياورد.

     راه ربایش اطلاعات غیبی هم از سوی جن‌ها با پرتاب شهاب سنگ بسته شده است؛ این موضوع  در سوره‎ی صافات هم مورد اشاره قرار گرفته، به گونه‌ای که از نظر قرآن شهاب سنگ جهت پرتاب به سوی جن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

     از نظر قرآن، ستارگان زینت آسمان هستند:

     إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (صافات/7) ما آسمان دنيا را با ستارگان زینت دادیم .‏

     و از نفوذ هر موجودی در امان است؛ در زبان عربی شیطان به معنی کسی یا چیزی است که از مکان خود پا فراتر بگذارد و قصد ورود به جائی را داشته باشد که مکانش نیست، ولی در زبان فارسی این واژه با ابلیس یکی است که صد البته اشتباه است:

    وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ  (صافات/8 ) از هر شيطان سركشى محفوظ داشته‏ايم‏.

     در ادامه بیان می‌کند که کسی نمی‌تواند به اموری غیبی که در مکان بالا و نزد الله  رخ می‌دهد، گوش کند، و اگر موجودی هم بخواهد به آنجا برود با پرتاب همه جانبه‌ای مواجه خواهد شد:

     لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ( (صافات/9 ) نمی‎توانند به  ملأ اعلى(بارگاه الهی) گوش دهند  و (اگر بخواهند گوش دهند) از هر طرف به سویشان (شهاب سنگ) پرتاب می‌شود.

     دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (صافات/10) به راندنى سخت، و عذابى پاينده [در پيش‏] دارند.

     و اگر کسی هم اطلاعاتی را برباید، شهاب سنگ او را دنبال خواهد کرد(مانند موشکهای گرمایاب):

     إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ  ( صافات/11 ) مگر كسى كه ربايشى بربايد (اطلاعاتی بدست آورد و فرار کند) که در این صورت شهاب سنگی درخشان او را دنبال خواهد کرد.

 و یا در این ایات:
    وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (حجر/16) و به يقين ما در آسمان برجهايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم.
وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (حجر/17) و آن را از هر شيطان رانده ‏شده‌‏اى حفظ كرديم.
إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ (حجر/18)  مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال می‌کند.
    
 اما شهاب چیست:
    ابن کثیر در کتاب البدایه و النهایه جلد 1 صفحه 32 از قول امام بخاری می‌گوید: "این ستارگان بر سه حالت خلق شدند، زینت آسمان، جهت پرتاب به سوی شیاطین و نشانه‌هائی که در شب راهنمای انسانها باشند".
   بغوی در تفسیرش جلد 4 صفحه 23 می گوید که ستاره‌ای بسیار روشن و قوی.
   ابراهیم قمی استاد کلینی در تفسیرش جلد 2 صفحه 221 می‌گوید "ستاره‌ای است که آن را پرتاب می‌کنند؛ فیض کاشانی در تفسیر الصافی جلد 2 صفحه 176 همین نظر را آورده.
    تمام منابع معتبر و قدیمی اسلامی که زمان تألیفشان پیش از دانستن ماهیت شهاب سنگهاست، همه همان نظر بالا را دارند؛ حتی طباطبائی که نویسنده‎ای است معاصر هم در تفسیر المیزان جلد 17 صفحه 124 می‌گوید "شهاب آن چیزی مانند ستاره است و در جو زمین دیده می‌شود که آن را می‌شکافد. (و الشهاب ما يرى فی الجو كالكوكب المنقض) 
       این موضوع یعنی شلیک شهاب سنگ از سوی الله به طرف جن‌ها برای جلوگیری از استراق سمع یکی از بزرگترین خرافات قرآنی است که تمام تفسیرهای قدیمی قرآن اعم از شیعه و سنی به آن پرداخته‌اند و تنها تفاسیری که اخیرا و پس از مشخص شدن منشأ شهاب‌سنگها نوشته شده‌اند سعی در توجیه و به اصطلاح ماله کشی بر آیات نوشته شده در بالا را دارند.
  ==============================
(1) مقاعد: مواضع قُعودِ الناس في الأسواق وغيرها.