تناقضات قرآن در داستان موسی ( قسمت سوم )

...دنباله ی مطلب گذشته.....


الله به موسی دستور میدهد که نزد فرعون برود:
     وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿شعرا/۱۰﴾ و هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا درداد كه به سوى قوم ستمكار برو.
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ ﴿شعرا/۱۱﴾ قوم فرعون آيا پروا ندارند.
موسی به الله میگوید که من یکی از آنها را کشته ام، میترسم اگر به آنجا برگردم، مرا بکشند:
قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿قصص/33﴾ گفت پروردگارا من كسى از ايشان را كشته‏ام مى‏ترسم مرا بكشند.
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿شعرا/۱۴﴾ و آنان را بر من [ادعاى‏] گناهى هست، لذا مى‏ترسم كه مرا بكشند.
همانگونه که ملاحظه میگردد، معلوم نیست، موسی این جمله را به الله چگونه بیان نموده است! او به الله می‌گوید، میترسم که مرا تکذیب کنند و دلهره دارم، پس؛ برادرم هارون را نزد آنها بفرست:
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿شعرا/۱۲﴾ گفت پروردگارا مى‏ترسم مرا تكذيب كنند.
     وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ ﴿شعرا/۱۳﴾ و سينه‏ام تنگ مى‏گردد و زبانم باز نمى‏شود پس به سوى هارون بفرست.

اما در آیه ی پائین، موسی به الله می‌گوید که هارون را همراه من بفرست:
     وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِي إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿قصص/۳۴﴾ و برادرم هارون از من زبان‏آورتر است پس او را با من به دستيارى گسيل دار تا مرا تصديق كند زيرا مى‏ترسم مرا تكذيب كنند.

موسی در اینجا می‌گوید، هارون را وزیر و شریک (در این رسالت) قرار بده و پشت مرا با او محکم گردان، تا دو نفری تورا تسبیح نمائیم:
وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي ﴿طه/۲۹﴾ و براى من دستيارى از كسانم قرار ده
هَارُونَ أَخِي ﴿طه/۳۰﴾
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي ﴿طه/۳۱﴾ پشتم را به او استوار كن / (و با او پشتوانه‏ام را نيرومند گردان)‏
وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي ﴿طه/۳۲﴾ و او را شريك كارم گردان.
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا ﴿طه/۳۳﴾ تا تو را فراوان تسبيح گوييم.
وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا ﴿طه/۳۴﴾ و بسيار به ياد تو باشيم.
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا ﴿طه/۳۵﴾ زيرا تو همواره به [حال] ما بينايى.
در این آیات، الله به موسی میگوید، شما نزد فرعون بروید و به او بگوئید که بنی اسرائیل را همراه ما (به سرزمین مقدس آنها ) بفرست:
قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ ﴿۱۵شعرا/﴾ (الله) گفت نه چنين نيست نشانه‏هاى ما را ببريد كه ما با شما شنونده‏ ايم.
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۶﴾ پس به سوى فرعون برويد و بگوييد ما پيامبر پروردگار جهانيانيم.
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿۱۷﴾ فرزندان اسرائيل را با ما بفرست.
""""""""""""""""""""""""""""
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى ﴿۳۶﴾ (الله) گفت اى موسى خواسته‏ات به تو داده شد
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى ﴿۳۷﴾ و به راستى بار ديگر [هم] بر تو منت نهاديم.

    در آیات گوناگون قرآن، تناقضاتی آشکار را مشاهده می‌نمائیم، یکجا موسی تنهائی نزد فرعون میرود و جائی دیگر همراه هارون:
    ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ ﴿اعراف/۱۰۳﴾ آنگاه بعد از آنان موسى را با آيات خود به سوى فرعون و سران قومش فرستاديم ولى آنها به آن كفر ورزيدند پس ببين فرجام مفسدان چگونه بود.
     ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ ﴿یونس/۷۵﴾ سپس بعد از آنان موسى و هارون را با آيات خود به سوى فرعون و سران وى فرستاديم و گردنكشى كردند و گروهى تبهكار بودند.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿هود/۹۶﴾ما موسي را با آيات خود و دليل آشكار فرستاديم.
   ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿مومنون/۴۵﴾ سپس موسى و برادرش هارون را با آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿غافر/۲۳﴾ ما موسي را با آيات خود و دليل روشن فرستاديم.

الله هم آیاتش را اینگونه ادامه می‌دهد:
    قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِآيَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ ﴿قصص/۳۵﴾ گفت به زودى بازويت را به [وسيله] برادرت نيرومند خواهيم كرد و براى شما هر دو تسلطى قرار خواهيم داد كه با [وجود] آيات ما به شما دست نخواهند يافت‏شما و هر كه شما را پيروى كند چيره خواهيد بود.
لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى (طه/23)تا به تو معجزات بزرگ خود را بنمايانيم.
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿طه/۲۴﴾ به سوى فرعون برو كه او به سركشى برخاسته است.
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي ﴿طه/۲۵﴾ گفت پروردگارا سينه‏ام را گشاده گردان.
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي ﴿طه/۲۶﴾ و كارم را براى من آسان ساز.
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي ﴿۲۷طه/﴾ و از زبانم گره بگشاى.
يَفْقَهُوا قَوْلِي ﴿۲۸طه/﴾ [تا] سخنم را بفهمند.
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى ﴿۳۶﴾ (الله) گفت اى موسى خواسته‏ات به تو داده شد.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى ﴿۳۷﴾ و به راستى بار ديگر [هم] بر تو منت نهاديم.
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى ﴿۳۸﴾ هنگامى كه به مادرت آنچه را كه وحى مى‏شد وحى كرديم.
أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي ﴿طه/۳۹﴾ كه او را در صندوقچه‏اى بگذار سپس در دريايش افكن تا دريا [=رود نيل] او را به كرانه اندازد [و] دشمن من و دشمن وى او را برگيرد و مهرى از خودم بر تو افكندم تا زير نظر من پرورش يابى.
إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى (طه/40) آنگاه كه خواهر تو مى‏رفت و مى‏گفت آيا شما را بر كسى كه عهده‏دار او گردد دلالت كنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانيديم تا ديده‏اش روشن شود و غم نخورد و شخصى را كشتى و تو را از اندوه رهانيديم و تو را بارها آزموديم و سالى چند در ميان اهل مدين ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر آمدى.
(موسی آدم می‌کشد و الله هم حامی قاتل!)
وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي ﴿طه/۴۱﴾ و تو را براى خود پروردم.
اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي ﴿طه/۴۲﴾ تو و برادرت معجزه‏هاى مرا [براى مردم] ببريد و در يادكردن من سستى مكنيد.
اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿طه/۴۳﴾ به سوى فرعون برويد كه او به سركشى برخاسته.
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى ﴿طه/۴۴﴾و با او سخنى نرم گوييد شايد كه پند پذيرد يا بترسد.
قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى ﴿طه/۴۵﴾ آن دو گفتند پروردگارا ما مى‏ترسيم كه [او] آسيبى به ما برساند يا آنكه سركشى كند.
قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى ﴿طه/۴۶﴾ (الله) گفت مترسيد من همراه شمايم مى‏شنوم و مى‏بينم.
     فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ﴿طه/۴۷﴾ پس به سوى او برويد و بگوييد ما دو فرستاده پروردگار توايم پس فرزندان اسرائيل را با ما بفرست و عذابشان مكن به راستى ما براى تو از جانب پروردگارت معجزه‏اى آورده‏ايم و بر هر كس كه از هدايت پيروى كند درود باد.
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿نازعات/۱۷﴾ به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى ﴿نازعات/۱۸﴾ و به او بگو: آيا مي‏خواهي پاكيزه شوي ؟
وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿نازعات/۱۹﴾ و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى.
نکته‌ی مهمی که در این داستان مشاهده می‌گردد این است که هارون در این مدت کجا بود؟ آیا همراه موسی یا نزد مادرش؟ چرا زمانیکه فرعون فرزندان پسر بنی اسرائیل را میکشت، او را نکشته بود؟ موسی به چه وسیله ای از وجود هارون آگاه بود؟
فرضا که می‎دانست چنین برادری دارد او که از کوچکی در دربار فرعون بود چگونه می‌دانست که هارون از او بهتر صحبت می‌نماید؟:
    وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِي إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿قصص/۳۴﴾ و برادرم هارون از من زبان‏آورتر است پس او را با من به دستيارى گسيل دار تا مرا تصديق كند زيرا مى‏ترسم مرا تكذيب كنند.
     موسی به الله می‌گوید که من در آنجا مرتکب گناه شدم و یکی از آنها را کشته ام، میترسم که اگر به مصر برگردم، آنها مرا بکشند.
این درحالی است که او هنگام برانگیخته شدن به پیامبری، همراه زنش روانه ی مصر است:
     فَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ ﴿قصص/۲۹﴾ هنگامي كه موسي مدت خود را به پايان رسانيد و همراه خانواده‏اش (از مدين به سوي مصر) حركت كرد از جانب طور آتشي ديد! به خانواده‏اش گفت: درنگ كنيد من آتشي ديدم، مي‏روم شايد خبري براي شما بياورم، يا شعله‏اي از آتش، تا با آن گرم شويد.
     فرعون در این هنگام چند سال دارد؟ موسی از ابتدای زاده شدن، نزد فرعون است و فرعون او را به پسر خواندگی میپذیرد، پس باید مدتی از ازدواج آنها (فرعون و آسیه) گذشته باشد که از بچه دار شده ناامید شده اند و این مدت، نمی تواند مدت اندکی باشد. موسی ده سال نزد شعیب چوپانی کرده است و در هنگام فرار از مصر جوانی رشیده بوده. 
فرعون کیست؟
     همانگونه که می‌دانیم، به پادشاهان مصر فرعون می‌گفتند. اگر کسی قرآن را بخواند، تصور مینماید که فرعون نام شخصی است ظالم، در صورتی که اینگونه نیست. قرآن بیان می‌نماید که الله موسی را برای خودش پرورش داد!:
وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي ﴿طه/۴۱﴾ و تو را براى خود پروردم.
چرا الله به یک نفر قاتل، تا این اندازه محبت دارد؟


ادامه دارد.........