یکی از مهمترین و پرثواب ترین عبادتها در اسلام، جنگ با مخالفان اسلام و کشتن کفار است، شکل گیری اسلام بر اساس کشتن و کشته شدن بود؛ محمد هم به این امر کاملا آگاهی داشت، او خوب میدانست که عزیزترین هستی انسان جان اوست، لذا برای تحریک پیروانش به جنگ در راه ایده و عقیدهی خویش، وعدهها و امتیازات فراوانی را برای آنان قائل شده بود، از وعدههای گوناگون پس از مرگ تا تکریم آنان و دفنشان بدون غسل و کفن، اما شاید قابل بحث ترین و در عین حال شیادانه ترین قسمت این وعدهها، بازی با احساسات پیروان خویش باشد، اگر امروز مشاهده میگردد که پیروان او خود را این چنین فدای هدفی که از اسلام میشناسند، میکنند؛ تنها و تنها باید در این دین جستجو نمود.
چگونه از کسانیکه خود را منفجر مینمایند انتظار دارید که چنین کاری را نکنند در حالیکه همچنان نقد اسلام را تابو میدانید؟
آیا کسانیکه با نام خدا به مردم وعده میدهند که اگر در راه این الله کشته شوید بهترین نعمتهای ممکن در انتظار شماست، دارای افکاری جز افکار فاشیستی هستند؟
این چه خدائی است که چنین با احساسات مردم بازی میکند و آنان را تشویق به معاملهای کثیف و شیادانه مینماید؟
محمد از قول الله بیان مینماید که: ای مؤمنان به اسلام! چرا با الله معامله نمیکنید؟ او جان شما را میخرد و در مقابل به شما بهشتی میدهد که چنین است و چنان!:
إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/111) همانا الله از مؤمنان جان و مالشان را خریده است تا اينكه بهشت براى آنان باشد همان كسانى كه در راه الله مىجنگند و مىكشند و كشته مىشوند به عنوان وعده درستی در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست و چه كسى از الله به پیمان خويش وفادارتر است پس به اين معاملهاى كه با او كردهايد شادمان باشيد و اين همان شادکامی بزرگ است.
۵ نظر:
"جالبتر اینکه خود محمد در هیچکدام از جنگها شمشیر بدست نمیگرفت "
داشتیم؟!
غزوه، جنگ احد، شكسته شدن دندان پیامبر، ...
بازم ادامه بدم؟
منظور من پیشقدم بودن برای مبارزه است نه اینکه اگر مورد حمله قرار گرفت از خودش دفاع نمیکرد. در اینجا داوطلب بودن برای مبارزه است نه ذات شمشیر. لطفا در این مورد دلیلی از کتب معتبر خودتان بیاوردید.
تاریخ طبری جلد 4 صفحه 1279 و 1280
پیامبر در 27 غزوه شرکت داشت.
اما تنها در 9 غزوه شخصا جنگ کرد: بدر، احد، خندق، قریظه، مصطلق، خیبر، فتح مکه، حنین، طایف
یعنی عملا در دو ثلث جنگها محمد اصلا دست به شمشیر نمیزده!
در ضمن از امتیازات دنیوی در این غزوات نباید غافل بود. بسیاری به طمع غنایم برای اسلام شمشیر زدهاند نه برای الله!
اجر اخروی جنگیدن با کفار و طمع هم بستر شدن با حوریان بهشتی که هنوز هم انگیزهای قوی برای مسلمانان است.
مثل این جمله از وصیتنامه محمد عطاء تروریست مسلمان در حملات 11 سپتامبر:
you should feel complete tranquility, because the time between you and your marriage in heaven is very short
بله محمد در این جنگها شرکت داشت نه به عنوان سرباز ، بلکه مانند پادشاهان.
چرا سعی دارید واقعیات را کتمان کنید سراسر ایات جنگی قران نشاندهنده فعالیت او وتشویق او به جنگیدن وروحیه دادن به مسلمانان بوده واو خود همواره در صف اول قرار داشته در حکایت جنگ احد بوضوح خشم محمد از کسانیکه مواضع خود را ترک کردند ویا پا بفرار گداشتند هویداست وبروشنی مقاومت او در برابر دشمنان علیرغم ترس وگریز بسیاری از فداکاران او\پیداستواو همچنان پایداری نموده واساسا اگر شجاعت وایمان وپایداری او که پرچمدار اسلام بود نبود هرگز لشگر اسلام در زمان او به ان موفقیتها وپیروزیهای اعجاب انگیز نایل نمیشد لطفا واقعیت را تحریف نکنید ومنصفانه قضاوت کنید
ارسال یک نظر