ای دینداران! اگر آتیست نیستید، لااقل آزاده باشید.

بگذریم از اینکه مسلمانان کسانیکه از آنان بعنوان مشرک(کسی که هم به الله اعتقاد داره و هم سایر خدایان) یاد می‌نماید را نجس می‌دانند! اگر توهین اسلام در حد حرف باقی می‌ماند ایرادی نداشت، سایر ادیان سامی(یهودیت و مسیحیت) هم با مخالفانشان چنین برخوردی را دارند.

از آنجائیکه دین غالب در کشور ما اسلام است، پس در اینجا روی سخن بیشتر با الله پرستان می‌باشد.

ای مسلمین! اگر آتیست نیستید و برای عقل در مقابل دین جایگاهی قائل نمی‌شوید؛ اگر هنگامیکه پای سخنان رسول الله و خدایتان- الله- به میان می‌آید، از واژه‌ی "سمعا و طاعتا" استفاده می‌نمائید و در یک کلام: اگر آتیست نیستید و به خدائی اعتقاد دارید که باید سخناش را به همه چیز برتری دهید، دست کم به بخشی از اون اعتقاد داشته باشید که کشتن مخالفان و تجاوز جنسی به زنان و دختران دگراندیش جائی ندارد، اگر من آتیست حقیقت دین شما را گفتم لااقل عقل را قاضی کنید و از تعصب دوری نمائید!

آیا درست است که من باید تنها و تنها به این دلیل که پدر و مادرم مسلمان بودند، مرتد شناخته شوم و کشته گردم؟

این چه دینی است که از پیروانش اگر آن را کنار گذاشتند هیچ راه توبه‌ای ندارد؟:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ (ال عمران/90) كسانى كه پس از ايمان خود كافر شدند سپس بر كفر [خود] افزودند هرگز توبه آنان پذيرفته نخواهد شد و آنان خود گمراهانند. (ترجمه از محمد مهدی فولادوند)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (نساء/137) كسانى كه ايمان آوردند سپس كافر شدند و باز ايمان آوردند سپس كافر شدند آنگاه به كفر خود افزودند قطعا خدا آنان را نخواهد بخشيد و راهى به ايشان نخواهد نمود. (ترجمه از محمد مهدی فولادوند)

در این دو آیه قرآن بیان می نماید که ما توبه ی آنان را مورد پذیرش قرار نمی دهیم، هرگاه قرآن خطاب به کسی چنین چیزی گفته باشد بدان معنی است که او مسحتق مرگ و کشته شدن است؛ زیرا هدف از خلقت بندگی کردن الله می باشد، کسیکه برای او هیچ راهی برای رسیدن به این هدف باقی نباشد، او باید کشته شود؛ زیرا وجود این شخص و عدم امکان رسیدن به قرب الهی، با هدفی که پشت این خلقت است، منافات کامل دارد.

تعصب در ذات ادیان وجود دارد و اسلام هم سرآمد همه! این خشک نظری و تندخوئی را در هر دو مذهب بزرگ اسلامی مشاهده می‌نمائیم، راز کشتن مخالفان عقیدتنی را باید در خود اسلام دید. هم شیعه و هم اهل سنت این آیه را به مخالفانشان نسبت می‌دهد؛ یکی دیگری را روافض می‌داند و آن یکی هم پیروان اهل سنت را کافر. حتی کلینی می‌گوید که این آیه در حق عمر و ابوبکر نازل شده‎اند)اصول کافی كتاب الحجة )

این دردی است که تا درست شناخته نشود درمانی برای آن تصور نیست!