لعنت فرستادن از منطق‌های الله و الله‌پرستان است!

     نفرین و لعنت همواره از سوی کسانی فرستاده می‌شود که خود را ضعیف دیده و توانائی مقابله با مخالف را ندارند، این موضوع همواره از سوی انسانهای ضعیف صورت می‌گیرد، آیا پذیرفتنی است که خدا هم نفرین کند؟ آیا این الله همان خدای حقیری نیست که اقدام به لعنت فرستادن می‌کند؟   
برای شناخت رفتار پیروان هر دین باید خود آن دین را نیز شناخت، امروزه مشاهده می‌نمائیم که بد زبانترین و هتاکترین افراد در برخورد با مخالفان عقیدتی، مسلمانان(الله‌پرستان) هستند؛ اما چرا؟

     توهین سخن کسی است که خود را در استدلال و قانع نمودن مخالف ناتوان احساس نماید؛ اسلام ادعا دارد که این دین بر مبنای منطق و اخلاق بیان شده و از سوی خدائی است به نام الله؛ اما ببینید که این الله چگونه مخالفانش با بدترین کلمات ممکن مورد خطاب قرار می‌دهد!:

     إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا (احزاب/64) الله كافران را لعنت كرده و براى آنها آتش سوزناکی آماده نموده است.
     الله علاوه بر اینکه خودش بددهن است به پیروانش هم توصیه می‌نماید که بد دهن باشند:

     إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ (بقره/159) همانا کسانیکه نشانه‏هاى روشنی كه فرو فرستاده‏ايم بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‏ايم کتمان می‌کنند الله آنان را لعنت مى‏كند و لعنت‏كنندگان لعنتشان مى‏كنند.
     این لعنت کنندگان چه کسانی هستند؟ فرشتگانی که فقط در حال لعنت هستند؟ سایر موجودات زنده یا خطاب به مسلمانان است که آنان هم باید مانند الله مخالفان عقیدتی خویش را لعنت نمایند؟

الله حتی بر پیروان سایر ادیان که به دین خویش ایمان دارند نیز مورد لعن خویش قرار می‌دهد، او نه تنها خودش لعن کننده است بلکه از همه‌ی مردم جهان می‌خواهد که آنان را مورد لعن خویش قرار دهند:

     وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (ال عمران/85) و هر كه غیر اسلام دينى را بخواهد، هرگز (این دین) از او پذيرفته نمی شود و او در آخرت از زيانكاران است.
    و در ادامه، الله بیان می‌نماید که ما چگونه ایشان را هدایت کنیم!:

     كَيْفَ يَهْدِي اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (آل عمران/86) چگونه الله قومى را كه بعد از ايمان آوردنشان كافر شدند هدايت مى‏كند با آنكه گواهی دادند اين فرستاده(محمد) بر حق است و براي آنها نشانه‌های روشن آمد و الله قوم ظالم(مشرک) را هدايت نمى‏كند.
     سپس شروع به نفرین کردن آنان می‌نماید، در این آیه خشم گوینده‌ی سخن کاملا آشکار است!:

أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ( آل عمران/87) سزاي آنان اين است كه بر آنها لعنت‏الله و فرشتگان و همه‌ی مردم است.

     البته در برخی از موارد محمد ابن عبدالله یادش رفته است که از زبان خدائی به نام الله سخن می‌گوید:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (بقره/159) كسانى كه كافر شدند و در حال کافری مردند لعنت‏الله و فرشتگان و همه‌ی کردم بر آنان باد.

     گاهی اوقات هم الله لعن فرستادن را بخش از دلایل خویش می‌انگارد، او در بحث با مخالفانش هنگامیکه منطق خویش را ضعیف‌تر دید، به لعن فرستادن متوسل گردید:

      فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ (آل عمران/61) هر گاه بعد از علم و دانشي كه (درباره مسيح) به تو رسيده، (باز) كساني با تو به محاجه و ستيز برخيزند، به آنها بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم. (ترجمه از مکارم)
     هدف از این کار، قانع کردن مسیحیان مبنی بر بر حق بودن اسلام و سخنان این دین درباره‌ی عیسی است:

إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ اللّهُ وَإِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (آل عمران/61) اين همان سرگذشت واقعي (مسيح) است. (و ادعاهايي همچون الوهيت او، يا فرزند خدا بودنش، بياساس است). و هيچ معبودي، جز خداوند يگانه نيست، و خداوند توانا و حكيم است. (ترجمه از مکارم)
     او حتی بددهنی خویش را از درخت هم دریغ نمی‌نماید:

    وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا (اسراء/61) و هنگامى را كه به تو گفتيم همانا پروردگار تو بر مردم احاطه دارد و آن خوابی را كه به تو نشان دادیم و آن درخت لعنت ‏شده در قرآن نگذاشتیم مگر براى آزمايش مردم و ما آنان را می‌ترسانیم پس چیزی بر آنها افزوده نمی‌گردد مگر سرکشی بیشتر!

     طبق احادیث نقل شده از محمد ابن عبدالله این درخت همان زقوم است. درختی که الله می‌گوید غذای اهل جهنم نیز می‌باشد.

     الله به تمام مخالفان و انکار کنندگانش لعنت را روانه می‌سازد! اما بیشترین لعنت ممکن را نصیب یهودیان می‌نماید:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولًا (نساء/47) اى كسانى كه به شما كتاب داده شده است(یهودیان و مسیحیان) به آنچه فرو فرستاديم و تصديق‏كننده همان چيزى است كه با شماست ايمان بياوريد پيش از آنكه چهره‏هايى را محو كنيم و در نتيجه آنها را به پشت باز بگردانیم يا آنها را لعنت کنیم آنگونه اصحاب سبت(یهودیان) را لعنت كرديم و دستور الله همواره انجاو پذیر است.

     اما الله بدزبانی‌اش را ادامه می‌دهد:

     قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ (مائده/59) بگو اى اهل كتاب! آيا ایراد شما غیر از این است كه ما به الله و به آنچه به سوى ما پائین فرستاده شده و به آنچه پيش از اين پائین آمده است ايمان آورده‏ايم؟ و اينكه بيشتر شما (از) فاسقان هستید.

     و در ادامه الله فحاشی‌اش را به بدترین زبان ممکن بیان می‌نماید:

     قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللّهِ مَن لَّعَنَهُ اللّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ عَن سَوَاء السَّبِيلِ (مائده/60) بگو! آيا شما را به بدتر از اين كيفر در نزد الله با خبر سازم؟ آن کسانیکه الله لعنتشان كرده و بر آنان خشمگین شده و از آنان میمون‌ها و خوک‌ها پديد آورده و (کسانیکه) طاغوت را بندگی کردند ایشان هستند كه از جایگاه بدتری برخوردارند و از راه راست گمراه‏تر هستند!

در این آیه الله می‌گوید که خوک‌ها و میمونها انسانهای لعنت شده‌ی بارگاه ما هستند، او در کمال (با عرض پوزش) بی‌شرمی چنین توهین‌هائی را به مخالفانش روا می‌دارد! آیا این همان خدائی است که دم از اخلاق می‌زند؟

الله بیشترین لعنت خود را روانه‌ی یهودیان می‌نماید:

أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَمَن يَلْعَنِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا (نساء/52) ایشان (یهودیان) هستند كه الله لعنتشان كرده است و هر كس که الله او را لعنت کند هرگز براى او کمک کننده‌ای پیدا نخواهی کرد.

     البته الله تمام مخالفینش را لعنت کرده است:

     وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (توبه /68) الله به مردان و زنان منافق و كافران آتش جهنم را وعده داده است در آن جاودانه‏ هستند و همین برایشان کفایت می‌نماید که الله لعنتشان كرده و براى آنان عذابى ماندگار وجود دارد.

      خلاصه الله علاوه بر اینکه خودش بددهن است به پیروانش هم توصیه می‌نماید که بد دهن باشند:

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ (بقره/159) همانا کسانیکه نشانه‏هاى روشنی كه فرو فرستاده‌‏ايم بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‌ايم کتمان می‌کنند الله آنان را لعنت مى‌كند و لعنت‏كنندگان لعنتشان مى‌كنند.

     این لعنت کنندگان چه کسانی هستند؟ قطعا تمام کسانی که قرآن را قبول نداشته باشند.
  فرشتگانی که فقط در حال لعنت هستند؟ سایر موجودات زنده یا خطاب به مسلمانان است که آنان هم باید مانند الله مخالفان عقیدتی خویش را لعنت نمایند؟

البته آیاتی که الله دیگران را لعنت می‌نماید خیلی زیاد است(نزدیک 40 آیه).
و هنگامی که محمد خود را قوی یافت، به جای نفرین معمولی، به مسلمین دستور داد که تمامی لعنت شدگان را با بدترین شیوه بکشید:

مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا (احزاب/61) (کفار) نفرین شدگانند، هرجا که یافت شوند باید دستگیر شوند و کشته شوند آن هم چه کشته شدنی (به بدترین شیوه کشته شوند)!