قرآن: ما اسماعیل، یسع، یونس و لوط با پدران و عشیره‌ی آنها را بر مردم جهان برتری دادیم؛ زیرا هدایت یافتن به دلخواه الله است.

اسلام هیچ پیامبر غیر از پیامبران سامی را به رسمیت نمی‌شناسد. از دید این کتاب خدا این نژاد را هدایت و سایر مردم جهان باید به هدایت آنان اقتدا نمایند.

قرآن به روشنی بیان می‌نماید که ما نبوت را در ذریه‌ی ابراهیم قرار دادیم و تنها از نژاد او(سامی‌ها)، پیامبر انتخاب می‌نمائیم؛ زیرا آنان ملت برتری هستند و این برتری موهبتی است از سوی الله؛ اوست که هرکسی ار مردم جهان را که بخواهد هدایت و هر کس که بخواهد گمراه می‌نماید.

اسماعیل پدر تمام اعراب است، پس منظور از ذریه‌ی اسماعیل یعنی عرب‌ها. بقیه هم که یا یهودی هستند و یا عشیره‌ی این قوم می‌باشند، ضمنا هر گاه قرآن از اخوان پیامبران یاد می‌نماید، منظور عشیره‌ی آنان است:

وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (ق/13)

در اینجا آیات قرآن را با کمترین شرح ممکن، می‌نویسم؛ تا شاید ملت ما از خواب غفلت بیدار شوند و خود را تا این اندازه تحقیر ننمایند:

وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ (انعام/86) و اسماعيل و يسع و يونس و لوط كه جملگى را بر جهانيان برترى داديم.

این رفع درجه داده، شامل نژاد آنها نیز شده است:

وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (انعام/87) و از پدران و فرزندان و برادرانشان برخى را [بر جهانيان برترى داديم] و آنان را برگزيديم و به راه راست راهنمايى كرديم.(ترجمه فولادوند)

زیرا هدایت یافتن بستگی به اراده‌ی الله دارد و او هر کسی که بخواهد را هدایت می‌نماید:

ذَلِكَ هُدَى اللّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/88) اين هدايت‏ الله است كه هر كس از بندگانش را بخواهد بدان هدايت مى‏كند و اگر آنان شرك ورزيده بودند قطعا آن چه انجام مى‏دادند از دستشان مى‏رفت.