داستان خلقت آدم و این همه پرسش بی پاسخ

    برای شناخت اسلام بهترین گزینه قرآن است؛ اگر دلایلی غیر قرآنی آورده شود، بی‌گمان خواهند گفت که این حدیث جعلی است؛ لذا برای بررسی اسلام و نظر این دین در مورد علت و چگونگی پیدایش انسان، قرآن را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
    قرآن پس از بیان چگونگی پیدایش زمین و اتمام خلقت آن، اولین آیه‌ای که می‌آورد بیان چگونگی خلقت انسان است؛ این کتاب انسان را فقط مردان می‌داند و زن را موجودی می‌داند که برای آرامش(جنسی) مردان خلق نموده است.

    قرآن داستان خلقت را این‌گونه آغاز می‌نماید :

    هنگامیکه الله به فرشتگانش گفت "من قصد پیدایش انسان را به عنوان خلیفه‌ی خویش بر زمین  دارم"، فرشتگان اعتراض کردند که چرا او را خلق می نمائی؟ او موجودی است خونریز:
    وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (بقره/30) هنگامیکه پروردگارت به فرشتگان گفت که من جانشینی را برای خودم در زمین قرار میدهم، گفتند آيا كسى را در آن (زمین) قرار میدهی که در آن فساد و خونریزی میکند حال آنكه ما شاكرانه تو را نيايش مى‏كنيم و تو را به پاكى ياد مى‏كنيم،(الله) گفت من چيزى مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد।
    فرشتگان الله چگونه خون را شناخته بودند؛ مگر آنها در بدنشان خون داشتند؟ قرآن می‌گوید که جنس آنها از نور است.
فرضاً که خون را می‌شناختند، چگونه فهمیدند که انسانها خونریزی می‌کنند؟
    چگونه دانستند که انسانها فساد می‌کنند؟

    اما الله همین خلیفه بودن را در برهه‌ای از زمان  از تمام انسانها می‎‌گیرد و به شخصی خاص می‌دهد:
    يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ  (ص/26 ) اى داوود ما تو را در روى زمين خليفه [خود] برگماشته‏ايم، پس در ميان مردم به حق داورى كن، و از هوى و هوس پيروى مكن، كه تو را از راه الله گمراه كند، بى‏گمان كسانى كه از راه الله گمراه مى‏شوند عذاب سخت و سنگينى در پيش دارند چرا كه روز حساب را فراموش كرده‏اند.
    او برای اینکه حرفش را برای فرشتگانش ثابت نماید، مخفیانه به آدم همه‌ی نام‍ها را یاد می‌دهد، پس از آن است که از فرشتگانش می‌پرسد، نامها را به من بگوئید اگر شما راست می‌گوئید؟:
     وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (بقره/32) و همه نامها را به آدم آموخت، سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و گفت اگر راست مى‏گوييد به من از نامهاى اینها خبر دهيد.
پس کاملا طبیعی بود که آنها نخواهند توانست به پرسش الله پاسخ دهند، لذا همگی اقرار نمودند که ما نمی‌دانیم:
   قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (بقره/32 ) گفتند که تو (بسیار) پاکی ، ما دانشى نداريم جز آنچه به ما آموخته‏اى، تو داناى فرزانه‏اى.
‏    الله(خدای خیالی) خوب می‌داند که فرشتگانش نخواهند توانست به پرسش او پاسخ دهند، بلافاصله از آدم می‌پرسد؛ او نیز آنگونه که الله می‌خواهد پاسخ می‌دهد؛ الله شروع به سرکوفت زدن فرشتگانش را می‌نماید و می‌گوید "مگر من به شما نگفته بودم چیزی را که من می‌دانم شمت نمی‌دانید"، چرا بی دلیل اعتراض می‌کنید؟:
     قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (بقره/33 ) فرمود اى آدم آنان را از نامهايشان خبر ده، و چون از نامهايشان خبرشان داد، فرمود آيا به شما نگفتم كه من ناپيداى آسمانها و زمين را مى‏دانم.
‏پس از این ماجرا الله به فرشتگانش دستور می‌دهند که به آدم سجده نمایند، همگی سجده می‌نمایند جز ابلیس:
     وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (بقره/34 ) وهنگامیکه به فرشتگان گفتيم بر آدم سجده نمائید ، همگی سجده نمودند بجز ابليس كه سركشي کرد و كبر ورزيد و از كافران شد .
     وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ لَمْ يَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ (اعراف/11 ) و به راستى كه شما را آفريديم و به شما شکل دادیم، آنگاه به فرشتگان گفتيم بر آدم سجده کنید، همه سجده کردند مگر ابليس كه از سجده‏كنندگان نبود.

قرآن بیان می‌کند که ابلیس از جنیان بود:
     وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاء مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا  (کهف/50 ) هنگامیکه به فرشتگان گفتيم به آدم سجده نمائید، همه سجده کردند مگر ابليس كه از جنيان بود و از فرمان پروردگارش سرپيچيد، آيا شما او و زاده شدگان از او (نسلش) را به جاى من به اولیائی مى‏گيريد، و حال آنكه ايشان دشمنان شما هستند، ستمكاران [مشرك‏] بد جانشينى [به جای الله] دارند।.
و در جای دیگر خطاب به ابلیس می‌گوید که چرا به چیزی که با دو دستم خلق کردم سجده نمی‌کنی؟ 
    قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ  (ص/74) گفت اى ابليس، چه چيزى تو را از سجده به آنچه که با دستان خويش آفريده‏ام، بازداشت؟ آيا خودبزرگ بینی نمودی يا از بلندمرتبگانی؟
       در آیه‌ی اولی، الله بیان می‌کند که ای مردم، شما دنبال ابلیس و ذریه‌اش را نگیرید؛ آنها گمراه کنندگان شمایند.

    پرسشی که پیش می‌آید این است که:
    اولا ابلیس که از جنیان بود، در بارگاه الهی چکار می‌کرد؟
    جایگاه اصلی جنیان کجا بود؟
    قرآن بیان می‌کند که ای مردم شما از خانواده و فرزندان ابلیس نیز پیروی نکنید .
    آیا جنیان نر و ماده دارند؟
    آیا ابلیس در بارگاه الله همراه زنش بود؟
    آیا در آنجا مرگ و زندگی هست؟
    آیا ابلیس و زنش از نزدیکان الله بودند؟
   فرض کنید که ابلیس بعدا یکی از جنیان را گول زد و او را به همسری اختیار کرد , گناه فرزندان آنها چیست؟
آیا خانواده‌ی ابلیس همگی دارای عمری دراز هستند؟
    چرا به خاطر گناه او؛ زنش و تمام زاده شدگان از او نیز باید جزء شیطانها باشد؟
   گناه ذریه‌ی او چیست؟
   آیا ممکن است از ذریه‌ی ابلیس جنی نیکوکار زاده شود؟
 و در آیه پائین الله بیان می‌کند که من آدم را با دستانم آفریدم، مگر الله مانند انسان دارای دست است؟

    هنگامیکه الله از ابلیس می‌پرسد؛ چرا از سجده کردن امتناع ورزیدی، ابلیس در پاسخ می‌گوید که من از آتش هستم و او (آدم) از گل:
قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قَالَ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (عراف/12)  (الله) گفت هنگامیکه تو را به سجده كردم دستور دادم چه چيز تو را بازداشت كه سجده نكردى؟ گفت براى اينكه من بهتر از او هستم، مرا از آتش آفريده‏اى و او را از گل‏।
اینجاست که الله به ابلیس دستور می‌دهد (از اینجا) پائین شو:
قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ  (اعراف/13 ) (الله) گفت پس از آنجا (درگاه الله) پايين رو كه تو را نرسد كه در آن بزرگى بفروشى، بيرون شو كه تو خورد و خوارى।‏
    هبوط در زبان عربی به چیزی اطلاق می‌شود که از بالا به پائین سقوط نماید و یا بنشیند، عده‌ای نیز در معنای این آیه، به فرو‌افتادن معنوی ابلیس اشاره می‌نمایند؛ در هر صورت، ابلیس از بارگاه الله رانده می‌شود؛ پرسش:
    او به کجا فرستاده شد ؟
    جایگاه جنیان کجا بود؟
    آیا آنها پیش از انسانها ساکنان زمین بودند؟
    آیا آنها باید بندگی الله را می‌کردند؟
    پس آنها خلیفه‌ی الله بر زمین بودند؟
    ابلیس بعد از رانده شدن از بارگاه الهی، به الله می‌گوید، به من فرصتی بده تا انسانها را گمراه نمایم و فریب دهم، همانگونه که تو مرا فریب دادی, الله هم این پیشنهاد ابلیس را می‌پذیرد؛ چرا ؟
  چرا او جنیان را فریب نمی‌دهد؟ اگر هم فریب می‌دهد، چرا چنین درخواستی از الله نمی‌کند؟

    آیا الله قبل از اراده کردن خلق آدم  ، اراده کرده بود که انسان باید فریب دیگران بخورد ؟
    امانت الهی چیست که انسان آنرا حمل می‌کند؟:
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا(حزاب/72  ) ما امانت را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم، ولى از پذيرفتن آن سر باززدند، و از آن هراسيدند، و انسان آن را پذيرفت، كه او ستمكار نادانى بود.
    چه کسی این امانت را پذیرفت؟
    فرض می‌کنیم که آدم آنرا پذیرفته باشد، او به کدامین دلیل از جانب کل انسانها سرنوشت آنها را رقم می‌زند؟
    آیا او اراده کرده بود که ابلیس باید فدای اراده‌ی الله گردد؟
    آیا الله اراده کرده بود که ابلیس باید از اجرای فرمان او امتناع ورزد؟
    چرا ابلیس به الله می‌گوید که تو مرا فریب دادی و الله هم سکوتی که نشانه‌ی تائید حرف ابلیس است را اختیار می‌نماید؟

    آیا امانت الهی , فریب ابلیس خوردن بود؟:
    قَالَ أَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَاعراف/14)) (ابلیس) گفت مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده
    قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ اعراف/15) ) (ابلیس)گفت پروردگارا از آنجا كه مرا فريفتى، بر سر راه راست تو در كمين آنان مى‏نشينم .
ابلیس شروع به تهدید نمودن الله می‌کند:
    ثُمَّ لآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ‏ (اعراف/16)آنگاه از پيش و پس و راست و چپشان به سروقتشان مى‏روم، و بيشترشان را سپاسگزار نخواهى يافت‏.
الله در پاسخ به او می‌گوید که:
قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْؤُومًا مَّدْحُورًا لَّمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ لأَمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمْ أَجْمَعِينَ(اعراف/17) (الله) گفت از آنجا (بارگاه الهی) نكوهيده و سرشكسته بيرون شو جهنم را از پيروان تو و همگى شما آكنده خواهم ساخت.‏
پس از خلقت و شکل گرفتن آدم، الله از پهلوی چپ او زنش (حوا) را خلق می‌کند.
پس از این آفرینش است، الله به آدم و زنش دستور می‌دهد که در بهشت ساکن شوند، اما در آنجا برای آن دو, تله‌ای به‌ نام درخت، قرار می‌دهد تا به هدف بیان شده‌اش که خلیفه الله بر زمین است، برسد:
وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَاعراف/18) ) و اى آدم تو و همسرت در بهشت آرامش گیرید و از هر جا كه خواستيد بخوريد، ولى به اين درخت نزديك نشويد وگرنه از ستمكاران خواهيد بود.
وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ  (اعراف/19) اى آدم تو و همسرت در بهشت آرام گیرید و از هر جا كه خواستيد بخوريد، ولى به اين درخت نزديك نشويد وگرنه از ستمكاران خواهيد بود. 
وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِينَ(بقره/35 ) و گفتيم اى آدم تو و همسرت در بهشت آرامش گیرید و از آن از هر جا كه خواستيد به خوشى و فراوانى بخوريد، ولى به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد بود. ( این هم از معجزات الله که دو آیه را فقط با یک کلمه تغییر آورده)
پرسشی در اینجا مطرح می‌گردد:
    الله به فرشتگانش گفته بود که من در زمین برای خودم جانشینی قرار می‌دهم و آدم را به همین منظور خلق نمود, چرا او را در بهشت ساکن کرد؟
    اگر بگویند که منظور قرآن از یهشت, باغی بود بر روی زمین, پس چرا هنگامیکه آدم و حوا گول شیطان را خوردند، الله بیان می‌کند که شما را از بهشت اخراج و بر روی زمین مستقر می‌کنم؟

    قرآن از همان لفظی (هبوط) استفاده می‌کند که هنگام رانده شدن ابلیس نیز استفاده کرده بود.
    فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ(بقره/36) سپس شيطان آنان را به لغزش كشانيد و از جايى كه بودند آواره كرد، و گفتيم پايين رويد برخى دشمن يكديگر و در روى زمين تا وقت معين آرامشگاه و بهره‏مندى داريد
     ف   فوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِين (اعراف/20) آنگاه شيطان آنان را وسوسه كرد تا سرانجام عورتشان را كه از ديد آنان پوشيده بود، آشكار كند، و گفت پروردگارتان شما را از اين درخت نهى نكرد مگر از آن روى كه دو ملکه شويد يا از جاودانگان گرديد.
   فدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ اعراف/22) ) آنگاه آنان را فريبكارانه راهنمائی کرد (به طمع انداخت) و هنگامیکه از آن درخت خوردند، عورتهايشان بر آنان آشكار شد و بر آنها از برگ بهشتى مى‏چسباندند و پروردگارشان به آنان ندا در داد كه مگر شما را از اين درخت نهى نكرده بودم و به شما نگفته بودم كه شيطان دشمن آشكار شماست‏ .
    مگر الله به فرشتگانش دستور نداده بود که برآدم سجده نمایند؟(آدم از فرشتگان برتر بود) پس چرا آنها آرزوی فرشته شدن، را داشتند؟

    مگر آدم پیامبر نبود؟

    او که معصوم است، چرا گول ابلیس را خورد؟
    اگر گفته شود که آدم گول نخورد, بلکه این حوا بود که فریب ابلیس را خورد, پس:
اولا چرا به گناه حوا, آدم هم باید تاوان پس بدهد؟
ثانیا الله می‌گوید که شیطان هر دوی آنها را گول زد.
    چرا آنان از پیدا شدن عورتشان شرم کردند؟

    آیا از همدیگر شرمنده می‌شدند؟
    ابلیس در بهشت چکار می‌کرد؟
    چرا الله، او را وارد بهشت نمود؟
    او چگونه وارد شد؟
    آدم پس از اینکه متوجه اشتباهاتشان شد, از الله درخواست بخشش نمود و الله نیز کلمات توبه را به او آموخت:
    فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (یقره/37) آنگاه آدم كلماتى از پروردگارش فراگرفت و (الله) از او درگذشت، او توبه‏پذير مهربان است.‏।

    کلمات توبه چه بود؟
    آیا برای توبه کردن کلماتی خاص لازم است؟
    او با کدام زبان به سوی الله توبه نمود؟
    آیا زبان عربی بود؟
    آیا زبان عربی زبان الله است ؟
    آیا زبان عربها بهترین زبان است؟
    چرا حوا توبه نکرد؟
    قرآن متوجه این اشتباهش می‌گردد و آنرا اصلاح می‌نماید:

    قَالاَ رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ )اعراف/23) آن دو گفتند که رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ.
    آیا این کلمات توبه بود:د

(رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ)؟
    قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَبقره/38) ) گفتيم همه از آن [بهشت‏] پايين رويد، آنگاه اگر رهنمودى از من براى شما آمد، كسانى كه از رهنمودم پيروى كنند، بيمى برايشان نيست و اندوهگين نگردند.
   قَالَ اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ(اعراف/24) (الله) گفت پايين رويد -برخى از شمادشمن برخى ديگر هستید و در روى زمين تا وقت معين بهره مندی (از آن) و دارید که جایگاه استقرار شماست.

    برخی اینچنین تفسیر می نمایند، بهشتی که در اینجا اشاره شده است، در واقع باغی بوده، در پاسخ باید گفت:

   يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (اعراف/27)  اى فرزندان آدم، شيطان شما را نفريبد، چنانكه پدر و مادر [نخستين‏] شما را از بهشت آواره كرد و لباس(بهشتی) آنان را از آنان بركند تا عورتشان را بر ايشان آشكار كند، او و همانندانش شما را از جايى كه شما آنان را نمى‏بينيد، مى‏بينند، ما شياطين را سرور نامؤمنان گردانده‏ايم‏.

    مگر در باغ به انسانها لباس مخصوص را می پوشانند؟

ضمنا سیاق آیه مشخص است که منظور همان بهشت می باشد

      سردرگمی قرآن در ماده‌ی اولیه‌ی تشکیل دهنده‌ی انسان! لجن یا گل؟

      این هم نظر علی ابن ابیطالب در مودر چگونگی پیدایش آدم.