چرا شیطان می‌توانست سخنان خویش را در قرآن القا نماید؟

مسلمانان بیان می‌نمایند قرآن کتابی است که نویسنده‌اش خدائی است به نام الله.

• بگذریم از اینکه اگر این خدا می‌خواست با مردم سخن بگوید، چرا زبان مشترکی را برای آنها اراده نکرد تا همگان با آن زبان سخن بگویند و سخنان او هم قابل فهم و درک همگان باشد!
• بگذریم از اینکه چرا این خدا از میان این همه زبان رایج جهان، زبان عربی را برگزید!
• بگذریم از اینکه من نوعی غیر عرب‌زبان، شیرینی سخنان این خدا را درک نمی‌کنم!
• بگذریم از اینکه من مجبورم طوطی‌وار جملاتی را به زبان عربی بخوانم و روزانه لااقل 5 نوبت و 17 بار به سوی سرزمینی از سرزمینهای عربی خم و راست شوم و تعظیم‌شان نمایم!
• بگذریم از اینکه با نام این خدا، جنایتهای غیر قابل بخششی را انجام داده‌اند که بشر با یاد‌آوری این جنایتها، از اینکه او را انسان بنامند شرم می‌نماید؛ انسانی که این‌چنین بر هم‌نوعانش ستم را روا می‌دارد!

اما این پرسش همواره در ذهن من باقی مانده است که اگر قرآن – کتاب مقدس مسلمانان – سخنان خداست، پس چگونه است که شیطان موفق شد در آن جملاتی را با نام آیه القا نماید به گونه‌ای که الله مجبور شد القاءات شیطان را نسخ کند و آیاتش را محکم سازد!؟ ( بررسی خلاصه‌وار ماجرائی که از آن بعنوان داستان غرانیق یاد می‌شود و ادعای پیامبر اسلام بر القای شیطان در برخی از آیات قرآن):

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (حج/52" هیج رسول و نبی نیست که آرزوئی داشته باشد(بعضی ها معنای تلاوت را میکنند) و شیطان در آرزوی (تلاوت) او القائی نداشته باشد پس الله آنچه را که شیطان القا کرده نسخ میکند , سپس آیاتش را محکم می‌سازد.

برخی از مسلمانان، داستان غرانیق(1) را دروغ می‌دانند، من در اینجا کاری به راست و دروغ بودن این داستان ندارم؛ اما بر طبق این آیه، شیطان این توانائی را داشته است که در سخنان محمد – فرستاده‌ی الله – القاءاتی داشته باشد(2)، زیرا خود قرآن بیان می‎نماید که الله القاءات شیطان را نسخ می‎نماید و سپس آیاتش را محکم می‌کند.

نسخ در اصطلاح قرآنی به این معناست که الله آیه‌ای را بیان می‌نماید، سپس آنرا نسخ می‌کند(برمی‌دارد) و آیه‌ی منسوخ شده را با آیه‌ای دیگر جایگزین می‌گرداند. در اینجا هم طبق اعتراف خود قرآن، الله آیه‌ای را نسخ می‌نماید. این آیه چه بوده است؟ در داستان غرانیق، مسلمانان منکر چنین القائی هستند، اگر این آیات(القاءات شیطان)، از آیات سوره‌ی نجم نیستند، پس کدامین آیات قرآن هستند که شیطان در آن القائی نموده و الله القای شیطان را منسوخ می‌سازد؟

خود قرآن بیان می‌نماید که این القاها بر سخنان تمام پیامبران بوده است؛ اگر چنین است پس چیزی از نبوت باقی نمی‌ماند!
البته پاسخ این پرسش کاملا روشن است؛ زیرا محمد می‌دید که فشار از جانب مخالفین زیاد است، آیه‌ای را با مضمون تعریف از بتها(لات و عزی و منات) خواند که پس از مدتی(چندین روز) متوجه شد او اقدام به تعریف بتها نموده است که با دستورات سابقش در تضاد است؛ بنابراین، این آیات را از الله ندانست و به گردن شیطان انداخت.
==================

(1)

نوشته‌ی زیر نقل قولی است از تاریخ طبری:

چون پیغمبر دید که قوم او از او دوری می کنند و این کار برای او سخت بود آرزو کرد که چیزی از پیش خدای بیاید که میان وی و قومش نزدیکی بیاورد।وی قوم خود را دوست می داشت و میخواست خشونت را از میان ببرد و چون این اندیشه در خاطر وی گذشت و خداوند این آیات (1 تا 3 نجم) را نازل کرد ؛"و النجم اذا هوی"ما ضل صاحبکم و ما غوی" ما ینطق عن الهوی". تا اینکه به آیه ی 19 رسید "افرایتم الات و العزی"و منات الثالثه الاخری" شیطان بر زبان او انداخت که " تلک الغرانیق العلی و ان شفاعتهن لترتجی" ( آیا لات و عزی را در نیافتید و آن سومی که منات باشد آنان مرغان بلند پروازی هستند که باید از آنها طلب شفاعت جست

چون قریشیان این را شنیدند خوشدل شدند و از ستایش خدایان خویش خوشحالی کردند و بدو گوش دادند و مومنان نیز باور داشتند و او را به خطا متهم نمی دانستند و چون پیغمبر در قرائت آیات به محل سجده رسید سجده کرد و مسلمانان نیز با وی سجده کردند و مشرکان قریش و دیگران که در مسجد بودند سجده کردند به سبب آن یاد که پیغمبر از خدایانشان کرده بود به سجده افتادند و هر مومن و کافر آنجا بود سجده کرد مگر ولید ابن مغیره که پیر بود و نمی توانست سجده کند و مشت ریگی از زمین برگرفت و به پیشنانی نزدیک برد و سجده کرد।چون قریشیان از مسجد بیرون شدند خوشحال بودند و می گفتند.

حمد از خدایان ما به نیکی یاد کرد و انها را بتان والا نامید که شفاعتشان مورد رضایت است آنگاه جبرئیل بیامد و گفت.

ای محمد چه کردی؟

برای مردم چیزی خواندی که من از پیش خدا نیاورده بودم و سخنی گفتی که خدای با تو نگفته بود।پیغمبر سخت غمگین شد و از خدای بترسید و خدای عز و جل با وی رحیم بود و آیه ای (52 حج) نازل فرمود و کار را به پیغمبر سبک کرد آیه چنین بود:

" وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (حج/52" هیج رسول و نبی نیست که آرزوئی داشته باشد(بعضی ها معنای تلاوت را میکنند) و شیطان در آرزوی (تلاوت) او القائی نداشته باشد پس الله آنچه را که شیطان القا کرده نسخ میکند , سپس آیاتش را محکم می‌سازد.

2)

أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى (نجم/19)

وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى )نجم/20)

تلک الغرانیق العلی و ان شفاعتهن لترتجی(آیه‌ای که شیطان القا نموده است)(نجم/21)