سردرگمی قرآن در ماده‌ی اولیه‌ی تشکیل دهنده‌ی انسان! لجن یا گل؟

    قرآن در اغلب موارد بیان می‌نماید که ما انسان را از گل خلق نمودیم، صفاتی هم که از این گل بیان می‎‌نماید(دارای خاصیت چسبندگی) صفت گل رُس است؛ بر طبق سخنان بزرگان این دین، الله انسان را با دو دست خویش از همین گلی که از زمین برداشته بود، آفرید؛ اما همین الله مانند بسیاری از جاها که دچار فراموشی گریده است، بیان می‌نماید که من انسان را از لجن خلق کردم.

     در اینجا به بررسی این موضوع در قرآن می‌پردازیم و این نکته هم باید پاسخ داده شود که آیا این نظر الله- خدای مسلمانان- علمی است یا نه؟ 

     آیا انسان از لجن خلق شده؟

 البته در بیان معنای خلقت باید به این نکته هم اشاره گردد که خلقت یعنی به ناگاه پدید آمدن که با نظریه‌ی تکامل کاملا در تضاد است؛ در نظریه‌ی خلقت، جانداران همیشه همین جاندار بوده‌اند و خواهند بود؛ مرغ همواره مرغ بوده، الاغ و گاو و سایر جانداران هم همینگونه بوده‌اند؛ در نظریه‌ی تکامل، فرگشت هر جاندار تابعی است از زمان و شرایط آن.

    اما بخوانید نظر اسلام را درباره‌ی چگونگی پیدایش انسان.
       الله بیان می‌نماید که ما انسان را از گل آفریدیم( در اینجا شرح اضافه لازم نیست و مطلب به اندازه‌ی کافی گویاست):

        هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلًا وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ (انعام/2) اوست كسى كه شما را از گل آفريد آنگاه مدتى را [براى شما عمر] مقرر داشت و اجل حتمى نزد اوست با اين همه [بعضى از] شما [در قدرت او] ترديد مى‏كنيد.

    وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (مؤمنون/12) و به يقين انسان را از عصاره‏اى از گل آفريديم.

    الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ (سجده/7) همان كسى كه هر چيزى را كه آفريده است نيكو آفريده و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد.

     فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (صافات/11) پس [از كافران] بپرس آيا ايشان [از نظر] آفرينش سخت‏ترند يا كسانى كه [در آسمانها] خلق كرديم ما آنان را از گلى چسبنده پديد آورديم.

    اما ظاهرا الله دچار فراموشی شده و بیان می‌نماید که ما انسان را از لجن خلق نمودیم:

    وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/26) و همانا ما انسان را از خاک رس از لجن بدبو آفریدیم.
الله این خبر را به فرشتگانش هم رسانید:
    وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/28) و هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من بشرى را از خاک رس از لجن بدبو خلق خواهم کرد.

     ابلیس هم اعتراض کرد که من به چیزی که از لجن درست کردی سجده نخواهم کرد:
    الَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (حجر/33) (ابلیس) گفت: من آن (کسی) نيستم كه براى بشرى كه او را از خاک رس از لجنی بدبو آفريده‏اى، سجده نمایم.
    نقل از قاموس عربی:
      الحَمْأَةُ: الطِّينُ الأسْوَدُ المُنْتِنُ، كالحَمَإِ مُحَرَّكَةً. دقیقا معادل لجن می‌باشد.
      وحَمِئَ الماءُ، كَفَرِحَ، حَمْئاً وحَمَأً: خالَطَتْهُ فَكَدِرَ. به معنی مخلوط شدن با لجن
         معنی صلصال:

الجوهري: الصلصال الطين الحُرُّ خُلِط بالرمل فصار يَتَصَلْصَل إِذا جَفَّ.
تقربیا معادل گل آزادی که بصورت طبیعی خشک شده و تکه تکه گردد.
    اما ظاهرا یادش می‌افتد که قبلا گفته است انسان را از گل آفریده است:

      قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قَالَ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (اعراف/12) فرمود چون تو را به سجده امر كردم چه چيز تو را باز داشت از اينكه سجده كنى گفت من از او بهترم مرا از آتشى آفريدى و او را از گل آفريدى.

      إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِينٍ (ص/71) نگاه كه پروردگارت به فرشتگان گفت من بشرى را از گل خواهم آفريد.)

       قَقالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (ص/76) گفت من از او بهترم مرا از آتش آفريده‏اى و او را از گل آفريده‏اى.

       یک نکته‌ی جالبی که در اینجا وجود دارد این است که به نظر می‌رسد ابلیس حق داشته باشد به چیزی که از لجن بدبوخلق شده است، سجده نکند!